(φωτ. Matteo Engolli)
για το πόσο άδεια
είναι τα ασφυκτικά γεμάτα δωμάτια,
για το πόσο εκκωφαντικός
είναι ο ήχος της σιωπής σου,
για το πόσο ψηλά
είναι τα μπαλκόνια των σπιτιών,
για το πόσο κρύα
είναι η αγκαλιά του σούρουπου,
για το πόσο στεγνά
είναι τα μάτια του φίλου,
για το πόσο ακριβό
είναι το χάδι στα μαλλιά.
Θάθελα να μιλήσω
και για το πόσο μόνο
είναι το ένα φλιτζανάκι του καφέ
παρατημένο στο τραπέζι.
Από τη συλλογή Σχέσεις σιωπής-Εκδόσεις Εγνατία (1984)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου