5.12.11

ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

(φωτ. James Whitlow Delano)


Αν τύχει ένα βράδυ σε μπαλκόνι
στην καρδιά ενός ατέλειωτου χειμώνα
και μιλήσετε στο τηλέφωνο με κάποιον
που απέχει μίλια μακριά
κι εκείνη την στιγμή
ένας σκοτεινός σκύλος
απ' το σπίτι απέναντι
αρχίσει άγρια να γαβγίζει
μην φοβηθείτε.

Ακόμα κι αν η νύχτα τελικά σας καταπιεί
ακόμα κι αν αυτό που εμείς λέμε αγάπη
είναι μόνο ένας σπασμός μέσα στο σύμπαν
ύστερα από χρόνια πάντα θα θυμάστε
εκείνη την νύχτα
όταν σε μπαλκόνι
εσείς στην μία άκρη ενός κόσμου
κι αυτός χαμένος κάπου μακριά
ψιθυρίζατε μικρούς υάκινθους
ενώ τα φύλλα ενός δέντρου έπεφταν μαλακά
στα μαλλιά, στην πλάτη, στον λαιμό.
Άλλωστε έτσι κι αλλιώς
πάντα με την σκιά μας
δεν πλαγιάζουμε τις νύχτες;


Δεν υπάρχουν σχόλια: